Herbata z oksydowanych liści czeremchy zwyczajnej jest smaczna, zdrowa i wspaniale pachnie migdałami.
Liście czeremchy zwyczajnej zbieramy w bezdeszczową pogodę. Najlepiej z roślin rosnących w cieniu, liście będą bardziej soczyste, a więc i proces fermentacji przebiegnie korzystniej. Wybieramy czyste liście, nieuszkodzone, bez szkodników itd. Liści nie myjemy, oksydacja powinno odbywać się we własnym soku. Nadmiar wody niekorzystnie wpłynie na jakość herbaty.
Przed gnieceniem i fermentacją liście rozkładamy w cieniu na kilka godzin, aby zwiędły. Od czasu do czasu mieszamy. Liście zrobią się miękkie. Po tym etapie możemy przystąpić do gniecenia liści w kulki. Ma to na celu zniszczenie struktury liści, uwolnienie soku i ułatwienie procesu oksydacji.
Kolejny etap to fermentacja. Liście wkładamy do szklanego słoika, zakręcamy i umieszczamy w ciepłym miejscu. Optymalna temperatura oksydacji czeremchy to około 25-30 °C. Czas fermentacji zależy od temperatury i trwa od 2 do 24 godzin. Przerywamy proces w momencie, gdy zapach z liściastego zmieni się na przyjemnie migdałowy.
Suszymy w temperaturze 50 °C. Ważne jest, aby nie przesuszyć herbaty gdyż utraci swój smak i aromat. Przechowujemy i parzymy tak jak tradycyjną czarną herbatę.
Nume in latina?
OdpowiedzUsuńPadus avium
OdpowiedzUsuńMultumesc,
OdpowiedzUsuńPrunus padus
OdpowiedzUsuńTak jest wspaniała inna od wszystkich
OdpowiedzUsuńCzeremcha zwyczajna (Prunus padus).
OdpowiedzUsuńKwiaty (Flos Pruni padi) można również zaparzać i pić po pół szklanki leczniczo (3-4 X dziennie), przemywać rany, oczy przy stanie zapalnym, trądziku i podrażnieniach skóry. Lotne związki (fitoncydy) są tak silne, że zabijają małe owady, ale i wiele "bakcyli" stąd zastosowanie w ziołolecznictwie.
W zalecanych dawkach bezpieczne nawet stosowane u dzieci! Pies