Hubka do krzesiwa tradycyjnego z żagwiaka łuskowatego

Żagwiak łuskowaty (Cerioporus squamosus) - gatunek grzybów należący do rodziny żagwiowatych, dołączył do mojej listy grzybów-hubek. Grzyb, który zbieram od dawna ale w celach kulinarnych. Młode owocniki są jadalne, pojawiają się wczesną wiosną. 

W ubiegłym roku zebrałem dojrzałe, bardzo duże owocniki rosnące na klonie i odciąłem trzony. Zrobiłem z nich osełki/gładziki podobnie jak się robi z białoporka brzozowego. Po kilku miesiącach grzyby opanowały owady. 

Zanim zdecydowałem się je wyrzucić pomyślałem, że może wypróbuję pod względem przydatności na hubkę? Bez sukcesu próbowałem już świeżo wysuszone fragmenty kapelusza żagwiaka. Do próby z trzonem podszedłem więc bez przekonania. Raz, że nigdzie nie spotkałem informacji aby ten grzyb ktokolwiek i kiedykolwiek używał na hubkę do krzesiwa tradycyjnego. Dwa, że już próbowałem inne fragmenty tego grzyba. Więc dlaczego teraz miało by się udać? Oderwałem fragment żagwiaka i położyłem na krzesak. Krzesam iskry i jest! Raz, drugi, ...dziesiąty. 

Zrobiłem tyle prób, że to nie może być przypadek. Wysuszony, stary trzon żagwiaka łuskowatego po wysuszeniu nadaje się na hubkę do krzesiwa tradycyjnego. Zapłon następuje bez większego problemu. Różnych gatunków grzybów, które warto przetestować jest dużo. Trzeba pamiętać tylko, że tak jak np. w hubiaku pospolitym, poszczególne części owocnika mają różne temperatury zapłonu. Testować więc należy wszystkie części preparowane różnymi metodami. 

Podstawka do łuku ogniowego z hubiaka pospolitego

Przy korzystaniu z techniki łuku ogniowego podstawkę wykonuję najczęściej z takiego samego  gatunku drewna jak świder. Jest to technika prosta i zarazem skuteczna, bazująca na pospolitym surowcu jakim jest drewno. Nie wyklucza to jednak użycia innych surowców, chociażby grzybów. Na podstawkę z powodzeniem używałem błyskoporka podkorowego. Z hubiaka pospolitego również można wykonać podstawkę do łuku ogniowego. Przygotowanie podstawki z hubiaka może wyglądać jak na zdjęciu powyżej. Z wysuszonego owocnika wycinamy plaster, robimy zagłębienie i nacięcie. Poza surowcem przygotowanie podstawki niczym się nie różni. Podobnie jest ze świdrem i uzyskaniem żaru, nie ma tu żadnej istotnej zmiany. 

Jeżeli rozważamy podstawkę do łuku ogniowego, to spotkałem się z opiniami, że niektóre gatunki grzybów przewyższają swoimi właściwościami drewno. Jestem ciekawy jakie aspekty brano pod uwagę? Czyżby podstawka wykonana z hubiaka była lepsza niż podstawka z lipy?  Grzyby mają niższą temperaturę zapłonu, łatwiej je znaleźć, wykonać, nie wiem? Moje doświadczenie w tym temacie tego nie potwierdza. Nie ma co komplikować spraw prostych i łuk ogniowy dalej będę konstruował ze znalezionych w terenie kawałków drewna.

Hubka do krzesiwa tradycyjnego z włókien pokrzywy

O hubce do krzesiwa tradycyjnego z włókien pokrzywy wiem z kilku źródeł, między innymi napisał mi o niej jhp z www.reconnet.pl. Na yt  na kanałach o tematyce ''ogniowej'' można zobaczyć jak w praktyce wygląda przygotowanie i użycie hubki z włókien pokrzywy. Własne doświadczenia pod tym względem uzupełniam od kilku lat. Pokrzywa to bardzo pospolita roślina, włókna z niej pozyskujemy od jesieni do wiosny. Przełamujemy łodygę i odrywamy elastyczne włókna. 

Zebrane włókna należy wysuszyć. Jeśli ktoś zbierał włókna pokrzywy i zrobił z nich sznurek, może przerobić je na hubkę. 

Wysuszone włókna oczyszczamy ze zdrewniałych cześć poprzez rozcieranie między dłońmi. Robimy to starannie, aby włókna były jak najcieńsze. Włókna ,,rozrywam'', przekładam, a następnie roluję tak, aby ich układ był równoległy. Powinniśmy potrzymać kłębek bardzo cienkich, krótkich i zbitych włókien zielonkawego koloru. 

Tak przygotowane włókna pokrzywy można użyć jako hubki do krzesiwa tradycyjnego. Zalety - łatwo dostępny materiał na hubkę, pozyskanie i przegotowanie nie nastręcza trudności. Wady - należy dobrze zabezpieczyć przed zawilgoceniem (jak wszystkie hubki). 

Skuteczniejszą hubkę otrzymamy w efekcie otoczenia włókien pokrzywy popiołem. Jak przeprowadzić preparowanie materiałów popiołem opisałem w kilku wcześniejszych wpisach. 

Hubkę z włókien pokrzywy, w obu przypadkach, uważam za trudną, do używania przez osoby doświadczone. Zdecydowanie nie łapie ona iskry tak łatwo jak np. zwęglona bawełna czy spreparowany hubiak. 

Z ogniem, iskrą, dymem ;)