Moja przygoda z krzemieniarstwem - cz. 7

Mokait (mookait), kolorowy i egzotyczny, jak miejsce skąd pochodzi. Rzadka odmiana jaspisu pochodząca z Australii o niezwykle ciepłej i harmonijnej kolorystyce. Barwy od białej, kremowej, żółtej do czerwonej, brązowej lub brunatnej. Znany przede wszystkim z okolic Mooka Creek w Australii. W języku Aborygenów słowem mooka określa się płynącą wodę. Trafiłem na kawałki  ''miękkie'', doskonale łupliwe. Twardość 6-7 w skali Mosha. Krawędzie tnące narzędzi wykonanych z mokaitu są nieco mniej ostre niż z krzemienia. 

Trzy groty strzał wykonane z mokaitu. W sumie zrobiłem kilkanaście grotów strzał. Za większe rzeczy boję się jeszcze zabierać. Materiał jest bardzo drogi, do tego często bywa spękany. 

Nóż z krzemienia czekoladowego z wychodni z okolic Orońska. Częściowo pozostawiona kora. Maksymalne wymiary - 125 mm długość i 50 mm szerokość. 



Kilka grotów strzał wykonanych z różnych materiałów, od lewej: radiolaryt, krzemień szary z pozostawioną w dolnej części niewielką inkluzją pirytu, kremowej barwy krzemień czekoladowy, krzemień świeciechowski oraz szkło (dwa ostatnie).

Wyroby z krzemienia szarego turońskiego z Janikowa koło Ożarowa. W tamtejszym kamieniołomie wapienie poprzerastane są poziomami krzemienia z okresu kredy. Znaleźć można tam całkiem spore konkrecje o średniej łupliwości. Spodobała mi się jego ziarnista struktura i barwa. Z brył odbiłem kilka wiórów, produktem ubocznym była duża ilość półsurowca do wyrobu drobniejszych ostrzy. 



Pięściaki wykonane z krzemienia szarego z Janikowa. Wybrałem krzemień o wyraźnie ziarnistej strukturze przypominający kwarcyty. Wymiary maksymalne - większy 138x83 mm, 117x68 mm mniejszy

Wiór, ostrze i rylec wykonany z radiolarytu pienińskiego. Niewielką jego konkrecję znalazłem przy drodze podczas wędrówki po Pieninach. 



Wracając z wypoczynku z Rymanowa Zdroju zatrzymałem się koło Jasła i brodziłem w ciepłych wodach Wisłoka w poszukiwaniu surowców krzemieniarskich. Znalazłem kilka fragmentów skał przypominających radiolaryt. Nie wiem, czy dobrze rozpoznałem? Najważniejsze, że skała się dobrze obrabia i można z niej wykonać narzędzia.  

Prymitywny nóż wykonany z krzemienia kredowego pozyskanego z kopalni kredy w Mielniku nad Bugiem. 

Dużo dobrego na jednym zdjęciu ;) Miks surowcowy jak i typologiczny. Prócz krzemienia świeciechowskiego, pasiastego, czekoladowego i kredowego mamy radiolaryt, kwarc i jaspis. Wynikiem eksperymentu z obróbka termiczną skał są dwa grociki z surowców pozyskanych w
Beskidzie Niskim. Ostrza z krzemienia pasiastego również po obróbce termicznej. Jaspis, o ile coś nie pomyliłem, dawno temu kupiony na giełdzie minerałów, pochodzi z Czech.

 

Ostrze z kwarcu - wymiary maksymalne 45x29 mm.

Pozbierane z dzikiego wysypiska śmieci - szkło, stal i beton. Retuszer wykonany z kawałka stalowego pręta zbrojeniowego osadzonego w gałęzi czarnego bzu. Koniec szlifowany na betonowym słupku. 



Groty strzał wykonane z szyby ze starego okna. Użyte narzędzia - retuszer z pręta plus fragment cementowego tynku.



Zbieranina grocików z krzemienia i obsydianu.



Mała prezentacja wyrobów na warsztatach archeologi doświadczalnej. 

Rozłożona na stole cześć mojej kolekcji krzemiennych noży, ostrzy, grotów itp.

Groty i ostrza wykonane dla kolegi łucznika.



Rdzeń z odłupnią z izolatora ceramicznego.



Wióry uzyskane techniką bezpośredniego uderzania twardym tłukiem.