Herbatka z gałązek świerka, jodły lub sosny

Z czego uwarzyć czaju w zimie, w górach, gdy śniegu tyle, że przebrnąć ciężko, śnieg przykrył całą roślinność i jedyne, co widać to świerki - a no właśnie z gałązek świerka. Podobnie zastosowanie jak świerk ma też igliwie jodły i sosny. Najbardziej cenię sobie herbatkę z jodły, w następnej kolejności ze świerka i sosny.

W igliwiu i pędach świerkowych obok olejku świerkowego znajduje się żywica bogata w kwas abietynowy; ponadto prowitamina A, witamina C 175-400 mg/100 g, zależnie od wieku igieł, terminu zbioru. To kilka razy więcej niż owocach dostępnych w sklepach - jabłka ok. 20, cytryny 60, truskawki 90. Witamina C jest bardzo nietrwała, jej zawartość w skutek obróbki termicznej zmniejsza się o około połowę.


Przepis na herbatkę jest prosty, do wrzątku wrzucamy młode, czyste gałązki świerka i czekamy kilka minut aż naciągnie, wg mnie tak przygotowana ma najlepszy smak. Niektórzy gotują krótko (2 minuty), ale nie jest to konieczne. Zbyt długie gotowanie z kolei niekorzystnie wpływa na smak herbatki, robi się bardziej gorzka. Można igliwie drobno pociąć nożem, wtedy szybciej napar nabierze smaku, ale jednocześnie trudniej będzie później je nam wyłowić.

Herbatka z igliwia jodły, świerka lub sosny rozgrzewa, ma przyjemy aromat i delikatny smak. Nie trzeba nosić w plecaku i surowca w lesie bez liku.