Smażone w tempurze liście klonu mają licznych fanów. Aby mieć możliwość przygotowania tej smacznej przekąski o dowolnej porze roku przeprowadziłem mały eksperyment kulinarny. Na efekty musiałem poczekać aż rok, od momentu zbioru w roku ubiegłym do zbioru w roku obecnym. Eksperyment udał się i jego wynikami chętnie się podzielę.
Liście klonu smażone w tempurze są doskonałą przekąską o każdej porze roku. Liście opadają w październiku, są dostępne przez około 4 tygodnie. W tym okresie zbieramy świeżo opadłe liście i smażymy. Jeśli posmakują nam i zechcemy przygotowywać tempurę w pozostały okresie, to warto je zakonserwować. Zrobiłem to w prosty sposób. Liście upchałem do słoika, zasypałem solą i zalałem wodą. Słoik przechowywałem z innymi przetworami w chłodnym i zacienionym miejscu. Nie jest to mój pomysł. Japończycy robią podobnie, przechowują liście przesypane solą w beczkach.
Sprawdziłem po roku. Solanka doskonale zakonserwowała liście. Z jednego, małego słoika wyjąłem cześć liści. Opłukałem pod bieżąca wodą i osuszyłem na ręczniku.
Usmażyłem liście klonu w tempurze świeżo zebrane i te przechowywane przez rok w solance. Ciasto, do gorącego oleju, odsączyć i na koniec posypać cukrem pudrem. Porównałem ich smak oraz pozostałe cechy. Liście klonu, które przechowywałem w solance zyskały na smaku, zapachu i delikatności. Są mniej włókniste, nabrały też miodowego zapachu i jeszcze bardziej mi smakują :) Pyszności. Nigdy bym nie przypuszczał, że liśćmi będę się zajadał :)
Te moje liście jakoś "nie powalały". Fakt, liści nie moczyłem rok w solance (kiszenie?). Może trzeba spróbować? Jak dojrzeję i zaleję, to pewno i usmażę.
OdpowiedzUsuńGdzieś w IT znalazłem info o liściach w temacie Japonii. Pies