Bannock to słowo pochodzenia celtyckiego i oznacza ono po prostu chleb. Pierwotnie były to okrągłe płaskie placki wypiekane z mąki owsianej lub jęczmiennej. Pieczone były na kamieniu, metalowej blasze lub patelni. W Szkocji jeszcze do XIX wieku bannok był wypiekany bezpośrednio na ogniu na dużym, okrągłym i płaskim kawałku piaskowca. Współcześnie bannoki wypiekane są z użyciem różnych rodzajów mąk oraz dodatków spulchniających i smakowych. W wersji tradycyjnej bannock zrobiono z samej mąki i wody (plus sól do smaku), tak jak ciasto na podpłomyki lub z zakwasem (jak do chleba). Do spulchnienia ciasta obecnie dodaje się proszku do pieczenia, sody lub drożdży. Z innych dodatków w przepisach często jest też mleko, tłuszcz, cukier lub sól, suszone owoce, ziarna, cynamon itd. Niektóre tego typu słodkie wypieki przypominają bardziej ciasta, niż chleb.
Zależało na poznaniu smaku tradycyjnego bannocka, z grubo zmielonej mąki owsianej, bo taką miałem do dyspozycji. Do smaku dodałem odrobinę soli, a do spulchnienia ciasta użyłem sody. Ciasta zrobiłem więcej, na dwa bannocki. Jednego upiekłem na rozgrzanym kamieniu, a drugiego w aluminiowym talerzu przy ognisku. Chlebki wyszły bardzo smaczne i pożywne.
Ostatnio zniechęca mnie skład chleba jaki oferują sklepy... coraz częściej robie takie placki. Są pozywniejsze i lepsze w smaku. Dobrze jest dodac jakis suszonych warzyw czy grzybów. Pozdrawiam
OdpowiedzUsuńczyż to nie "babcine" proziaki? bardzo szybkie do zrobienia a najsmaczniejsze z "żywego" ognia. robię często ale nigdy nie piekłam na ognisku!
OdpowiedzUsuń